·         ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ http://www.im-manis.gr/templates/j51_oxygen/images/system/arrow.png

·         ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ


ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ
 ΜΑΝΗΣ
Ε' ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ:  -
  
 ΕΝΟΡΙΑ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ 
ΙΕΡΕΙΣ 
Δημαρίστικα
Κοίμηση Θεοτόκου

Δρυμός
Μεταμόρφωση Σωτήρος

Κοκκάλας
Άγιος Γεώργιος
ΔΙΚΑΙΟΥΛΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣ (2733021145)
Κότρωνας
Άγιος Χαράλαμπος
ΓΡΙΜΑΝΕΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (2733091416)
Λάγεια
Κοίμηση Θεοτόκου
ΓΕΩΡΓΑΡΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (2733052101)
Νύφι
Άγιος Δημήτριος

Φλωμοχώρι
Αγία Τριάδα
ΛΕΚΑΡΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (2733021318)
Χειμάρας
Άγιος Νικόλαος

  

================

Ιερά Μητρόπολις Μάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια 
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/05/2015.
Ιερά Μητρόπολις Μάνης
Γενικές πληροφορίες
XώραΕλλάδα
ΈδραΓύθειο
ΥπαγωγήΕκκλησία της Ελλάδος
Αρχιερατικές περιφέρειες
Ενορίες114
Μονές4
Μητροπολιτικός ναόςΜητροπολιτικός Ναός Αγίου Γεργίου Γυθείου
Ιστοσελίδαim-manis.gr/
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΧρυσόστομος
ΠρωτοσύγκελλοςΑρχιμανδίτης Συμεών Λαμπρινάκος
Γενικός Αρχιερατικός ΕπίτροποςΑρχιμανδρίτης Δημήτριος Κουβαράκης
Ιεροκήρυκες1
Εφημέριοι59
Διάκονοι1
Η Ιερά Μητρόπολις Μάνης περιλαμβάνει τμήματα του Νομού Μεσσηνίας (τους δήμους Αβίας, Λεύκτρου και τμήμα του δήμου Καλαμάτας) και τμήματα του νομού Λακωνίας (τις τέως επαρχίες Γυθείου και Οιτύλου). Παλαιότερα ονομαζόταν Ιερά Μητρόπολις Γυθείου, Οιτύλου, Ζαρνάτας και πάσης Μάνης.
Από το 1996 Μητροπολίτης Μάνης ήταν ο κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος εκοιμήθη κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στην Αρεόπολη στις 8 Νοεμβρίου 2017.

Ιστορικά Στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχικά το Γύθειο, με τη σύσταση του Βασιλείου της Ελλάδος αποτελούσε ενοριακό χωριό της Επισκοπής Καρυουπόλεως, η οποία ανήκε στη Μητρόπολη Λακεδαιμονίας. Με το "Β.Δ. από 21 Νοεμβρίου 1833" "Περί διορισμού του προσωπικού των Επισκοπών του Βασιλείου", το Γύθειο έγινε έδρα επισκοπής, μία από τις τότε πέντε νέες επισκοπές της Μάνης, καταργουμένων ισάριθμων παλαιοτέρων μεταξύ των οποίων και της επισκοπής Καρυουπόλεως. Οι νέες επισκοπές βάσει του διατάγματος αυτού, με τις αντίστοιχες καταργηθείσες ήταν:
  1. Επισκοπή Γυθείου: Επίσκοπος Κύριλλος ο πρώην Καρυουπόλεως, (καταργηθείσα επισκοπή).
  2. Επισκοπή Ασίνης: Επίσκοπος Μακάριος ο πρώην Λαγίας, (καταργηθείσα επισκοπή).
  3. Επισκοπή Οιτύλου: Επίσκοπος Ιωσήφ, ο πρώην Μαΐνης, (καταργηθείσα επισκοπή).
  4. Επισκοπή Ζυγού: Επίσκοπος Άνθιμος, ο πρώην Πλάτσης, (καταργηθείσα επισκοπή), και η
  5. Επισκοπή Καρδαμύλης: Επίσκοπος Ιωαννίκιος, ο πρώην Μηλέας, (καταργηθείσα επισκοπή).
Το Διάταγμα αυτό υπήρξε σταθμός στην νεότερη εκκλησιαστική ιστορία της Μάνης, καθώς και της ιστορούμενης πρωτεύουσας, του Γυθείου.
Σημειώνεται ότι η Μάνη είναι η τελευταία περιοχή της Ελλάδος που εκχριστιανίστηκε και μάλιστα ολοκληρωτικά επί τουρκοκρατίας. Σπουδαιότερες επισκοπές, εκτός των δύο μητροπόλεων Λακεδαιμονίας και Μονεμβασίας, που είχαν ιδρυθεί (από τους βυζαντινούς χρόνους) στη Μάνη, ήταν: η Επισκοπή Μαΐνης, που είχε προαχθεί σε αρχιεπισκοπή, η Επισκοπή Καρυουπόλεως και η Επισκοπή Ζαρνάτας, που είχε επίσης προαχθεί σε αρχιεπισκοπή. Στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 δημιουργήθηκαν πολλές άλλες, όχι όμως και με τόσο νόμιμες διαδικασίες. Σχεδόν κάθε μεγάλο χωριό εμφανίζονταν ως επισκοπική έδρα. Ειδικότερα στη Μάνη δημιουργήθηκαν εκτός των παραπάνω οι επισκοπές Πλάτσης, Λαγίας, Μηλέας και Ανδρούβιστας υπαγόμενες στον Μητροπολίτη Μονεμβασίας και η επισκοπή Μαλτσίνας, υπαγόμενη στο Μητροπολίτη Λακεδαιμονίας. Αυτή η διάρθρωση ίσχυε μέχρι το 1833 που εφαρμόσθηκε η νέα εκκλησιαστική διαίρεση ακολουθώντας τη διοικητική διαίρεση του νέου Βασιλείου. Ήταν όμως αδύνατο να καλυφθούν οι τόσοι υπεράριθμοι διαθέσιμοι ιεράρχες των καταργουμένων εδρών καθώς και άλλοι που έρχονταν πρόσφυγες από τουρκοκρατούμενες ακόμη περιοχές. Αυτό είχε ως συνέπεια οι περισσότεροι να γίνουν βοηθοί επισκόπων (τιτουλάριοι), και κάποιοι να καταγγέλλουν τη Διοίκηση της Χώρας και ειδικότερα τον Βασιλέα Όθωνα ως εχθρό της Ορθοδοξίας.
Πρώτος επίσκοπος Γυθείου ορίστηκε ο από Καρυουπόλεως Κύριλλος Γέρμος (1833-Ιούλιος 1842). Αργότερα οι πέντε περιφερειακές Επισκοπές (Γυθείου, Ασίνης, Οιτύλου, Ζυγού και Καρδαμύλης) ενώνονται διαδοχικά με την Επισκοπή Λακεδαίμονος, η συγχώνευση αυτή πραγματοποιείται το χρονικό διάστημα 1834-1852. Συγκεκριμένα, η αρχή γίνεται με την Επισκοπή Καρδαμύλης (1834) μετά την παραίτηση του επισκόπου της, και ακολουθούν οι Επισκοπές Οιτύλου, Ζυγού (1841) που καταργήθηκαν λόγω μακράς χηρείας, και Γυθείου (1842) που καταργήθηκε επίσης λόγω μακράς χηρείας μετά τον θάνατο του Κύριλλου. Τελευταία ενώνεται η Επισκοπή Ασίνης που παρέμενε η μόνη που είχε επιζήσει (1852). Το διάστημα μεταξύ των ετών 1844-1852 την διοίκηση της περιοχής ασκεί Επισκοπική Επιτροπή.
Με το Νόμο από 9 Απριλίου 1852 ανασυστάθηκε η επισκοπή Γυθείου και η επισκοπή Οιτύλου. Το 1888 η επισκοπή Οιτύλου καταργήθηκε και συγχωνεύτηκε με την επισκοπή Γυθείου και αποτέλεσαν μια ενιαία πλέον επισκοπή. Έτσι η επισκοπή Γυθείου και Οιτύλου απέκτησε τα σημερινά της γεωγραφικά όρια. Κατά το 1936 συγχωνεύτηκε η επισκοπή Γυθείου, Οιτύλου και Κυθήρων (η επισκοπή Κυθήρων για βραχύ διάστημα αποτέλεσε τμήμα της επισκοπής Γυθείου και Οιτύλου) για εννιά μήνες περίπου με τη μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης, μετά την μετάθεση του επισκόπου Γυθείου και Οιτύλου Διονυσίου στη επισκοπή Μονεμβασίας και Σπάρτης, διατηρώντας έτσι και τους δύο τίτλους. Μετά όμως το γενικό ξεσηκωμό των Μανιατών που δεν ήθελαν να εξαρτώνται από την Επισκοπή Σπάρτης, η επισκοπή Γυθείου και Οιτύλου ανασυστάθηκε με το Βασιλικό Διάταγμα 136, το Φθινόπωρο του 1936.
Η Ιερά Μητρόπολις Γυθείου και Οιτύλου αποτελεί σήμερα μία από τις 81 Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος με έδρα το Γύθειο.

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έδρα της Ι.Μ. είναι το Γύθειο όπου και το Μητροπολιτικό Μέγαρο (Επισκοπείο) στο οποίο υφίστανται τα γραφεία της Μητροπόλεως (του Μητροπολίτου, του Γεν. αρχιερατικού επιτρόπου, των αρχιερατικών επιτρόπων των 6 περιφερειών, της Αποστολικής Διακονίας, ΤΑΚΕ, Λογιστηρίου, Γεν. Φιλόπτωχου Ταμείου, και Δημοσίων σχέσεων.
Στο Επισκοπείο συνέρχονται επίσης το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, το Επισκοπικό Δικαστήριο, το τοπικό ΤΑΚΕ, το Συμβούλιο του Εκκλησιαστικού Γηροκομείου, καθώς και το Συμβούλιο του Ασύλου Ανιάτων.
Στη περιφέρεια του Επισκοπείου της Ι.Μ. Γυθείου και Οιτύλου υπάγονται οι περιοχές: Γύθειο, Άγιος Βασίλειος, Αιγιαί, Βηχός, Δημαρίστικα, Δροσοπηγή, Δρυμός, Καλύβια, Καρυούπολις, Κοκκάλα, Κότρωνας, Λάγεια, Μαυροβούνιο, Νεοχώριο, Νύφι, Παρασυρός, Σκουτάριο, Φλομοχώριο και Χειμάρα.

Αρχιερατικές περιφέρειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησιαστική περιφέρεια της Ι. Μ. Γυθείου και Οιτύλου, εκτός της επισκοπής Γυθείου, όπου και η έδρα της Μητροπόλεως, χωρίζεται σε έξι αρχιερατικές περιφέρειες οι οποίες και είναι:

Αρχιερατική περιφέρεια τ. Δήμου Αβίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη περιφέρεια αυτή υπάγονται κατ΄ αλφαβητική σειρά οι περιοχές Αβία, Αλτομιρά, Βέργα, Βόρειον, Δολοί (Άνω και Κάτω), Καλλιανέικα, Κάμπος, Μάλτα, Μικρή Μαντίνεια, Οροβά, Πηγάδια, Σταυροπήγιον, Σωτηριάνικα, και Χώρα Κέντρου.

Αρχιερατική περιφέρεια Καρδαμύλης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη περιφέρεια αυτή υπάγονται κατ΄ αλφαβητική σειρά οι περιοχές: Αγία Σοφία, Εξωχώριον, Κάλυβες, Καρδαμύλη, Νίκοβον, Προάστειον, Προσήλιον, Σαίδων, Τσέρια (Άνω και Κάτω) και Χώρα Εξωχωρίου.

Αρχιερατική περιφέρεια Λεύκτρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη περιφέρεια αυτή υπάγονται κατ΄ αλφαβητική σειρά οι περιοχές: Άγιος Νικόλαος, Άγιος Νίκων, Ελαιοχώριον, Καρυοβούνιον, Καστανέα, Κάτω Χώρα, Κοτρώνιον, Κουτηφάρι, Λαγκάδα, Λοσνά, Νιοχώριον, Νομιτσί, Ξανθιάνικα, Πλάτσα, Πύργος, Ρίγκλια (Άνω και Κάτω), Σβίνα, Στούπα, Τραχήλα και Φαγκριάνικα.

Αρχιερατική περιφέρεια Μέσης και Οιτύλου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη περιφέρεια αυτή υπάγονται κατ΄ αλφαβητική σειρά οι περιοχές: Άλικα, Αρεόπολις, Βάθεια, Βρύκιον, Γέρμα, Γερολιμήν (ή Γερολιμένας), Δρύαλος, Καρέα, Κελεφά, Κίττα, Κούνος, Κουσκούνιον, Κρυονέριον, Μέζαπος, Μίνα, Μπουλαριοί, Νέο Οίτυλον, Νικάνδρι, Οίτυλον, Πύργος Διρού, Σταυρί, Τσικαλιά, Χαριά, Χαρούδα και Χοτάσια.

Αρχιερατική περιφέρεια Μαλευρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη περιφέρεια αυτή υπάγονται κατ΄ αλφαβητική σειρά οι περιοχές: Καρβελάς, Κονάκια, Κρήνη, Λυγερέας, Μαραθέα, Μυράνη, Πλάτανος, Σιδηρόκαστρο, Σκαμνάκι και Σκυφιάνικα.

Αρχιερατική περιφέρεια Μελιτίνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη περιφέρεια αυτή υπάγονται κατ΄ αλφαβητική σειρά οι περιοχές: Άγιος Νικόλαος, Άρνα, Αρχοντικό, Καστανιά, Κόκκινα Λουριά, Μέλισσα, Μελιτίνη, Παλαιόβρυση, Πετρίνα, Προσήλιο και Σελεγουδι .

Ναοί και παρεκκλήσια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην περιφέρεια της Ι.Μ. Γυθείου και Οιτύλου υφίστανται συνολικά 101 ενοριακοί ναοί, 276 παρεκκλήσια, 315 εξωκλήσια, 80 ναοί κοιμητηρίων, 59 ιδιωτικοί ναοί και 5 Μοναστηριακοί ναοί. Συνολικά υπηρετούν 60 περίπου ιερείς, (δεδομένα έτους 1991).

Μοναστήρια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υφίστανται τρία Μοναστήρια στα οποία υπηρετούν συνολικά εκτός των Ηγουμένων, 3 μοναχοί και 5 μοναχές. Αυτά είναι : Ένα ανδρώο, αφιερωμένο στη Γέννηση της Θεοτόκου καλούμενο «Παναγία η Γιάτρισσα» και δύο γυναικεία αφιερωμένα στη Κοίμηση της Θεοτόκου: η Μονή Φανερωμένης στο Δρύαλο και η Μονή Κοίμησης Θεοτόκου Σταυροπηγίου (Ανδρουμπεβίτσης).

Ευαγή ιδρύματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο
  2. Γηροκομείο «Άγιος Παντελεήμων», βρίσκεται στο Γύθειο παρά το Επισκοπείο.
  3. Άσυλο Ανιάτων (ή ανιάτως πασχόντων) της Μονής Αγίων Πάντων.
Εκτός των παραπάνω ο εκάστοτε Μητροπολίτης προεδρεύει α) του "Κληροδοτήματος Ι. Παναγουλάκου", β) του "Κληροδοτήματος Ι. και Σ. Βουζουναρά", και γ) του "Κληροδοτήματος Ι. Κωνσταντόπουλου". Επίσης προεδρεύει της «Χριστιανικής Ένωσης Κυριών και Δεσποινίδων Γυθείου «Παναγία η Χρυσαφιώτισσα» και του τοπικού Ερυθρού σταυρού.

Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΟΙΤΥΛΟΥ (1852-1888)
  1. Προκόπιος Γεωργίου 1852 έως 1868
  2. Προκόπιος Μελισσαρόπουλος 1868 έως 1888
  • ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΓΥΘΕΙΟΥ (1852-1888)
  1. Ιερόθεος Αθανασόπουλος 1852 έως 1859, ο Ιερόθεος Αθανασόπουλος ήταν μανιάτης στην καταγωγή, το 1829 διορίστηκε τοποτηρητής της επισκοπής Μαλτσίνης έως το 1834. Το 1852 εκλέχτηκε επίσκοπος Γυθείου. Πέθανε στο Γύθειο στις 28 Μαίου 1859.
  2. Ιωσήφ Κωνσταντινίδης Ιούλιος 1859 έως 1 Μαίου 1869 οπότε παραιτήθηκε
  3. Παρθένιος Χρυσικάκης 1869 έως 1885, καταγόμενος από τη Λακωνία, υπήρξε αδερφός της Ιεράς Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα Σπάρτης. Χειροτονήθηκε επίσκοπος Γυθείου τον Αύγουστο του 1869. Πέθανε στη Σπάρτη στις 16 Ιουνίου 1885.
  • ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΓΥΘΕΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙΤΥΛΟΥ (1888-ΣΗΜΕΡΑ)
  1. Παρθένιος Δημητρόπουλος (1901 έως 1913), χειροτονήθηκε επίσκοπος Γυθείου και Οιτύλου στις 5 Ιουλίου 1901.
  2. Διονύσιος Δάφνος (1914 έως 1936), ο Διονύσιος ήταν μητροπολίτης Γυθείου, Οιτύλου και Κυθήρων, τα Κύθηρα για βραχύ διάστημα ενώθηκαν με τη μητρόπολη Γυθείου. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 7 Φεβρουαρίου 1877. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1902. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 25 Ιουνίου του 1910 από τον μητροπολίτη Ζακύνθου Διονύσιο. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 1910 από τον μητροπολίτη Πατρών Αντώνιο. Εξελέγη επίσκοπος τον Οκτώβριο του 1914. Στις 21 Δεκεμβρίου 1914 χειροτονήθηκε μητροπολίτης Γυθείου και Οιτύλου. Στις 14 Ιανουαρίου 1936 εξελέγη μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης.
  3. Προκόπιος Καλιοντζής (1936 έως 1941)
  4. Χρυσόστομος Δασκαλάκης (28-2-1942 έως 13-10-1945), μετέπειτα Μητροπολίτης Μεσσηνίας.
  5. Δημήτριος Θεοδοσίου (1945 έως 18-4-1956), γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1892. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Το 1945, εξελέγη Μητροπολίτης Γυθείου και Οιτύλου. Στις 18 Απριλίου 1956 εξελέγη μητροπολίτης Λαρίσης.
  6. Φιλήμων Ζέης (21-4-1956 έως +9-8-1962), ο κατά κόσμο Κωνσταντίνος Ζέης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1899. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1932. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 4 Ιουνίου 1924 και Πρεσβύτερος στις 21 Ιανουαρίου 1933. Στις 21 Απριλίου 1956 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Γυθείου και Οιτύλου. Πέθανε στις 9 Αυγούστου 1962.
  7. Σωτήριος Κίτσος (21-11-1965 έως 25-6-1996), ο Σωτήριος Κίτσος γεννήθηκε στο Κατσίμπαλι Φιλιατρών το 1920. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1947. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1951 και πρεσβύτερος στις 26 Δεκεμβρίου 1951. Στις 21 Νοεμβρίου 1965 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Γυθείου και Οιτύλου. Πέθανε στη Σπάρτη στις 25 Ιουνίου 1996. Μετά το θάνατο του Σωτηρίου τοποτηρητής ανέλαβε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος (Θέμελης) από 25 Ιουνίου έως 6 Οκτωβρίου 1996
  8. Χρυσόστομος Κορακίτης (6-10-1996 έως 8-11-2017). Πέθανε αιφνιδίως στην Αρεόπολη στις 8 Νοεμβρίου 2017 κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Τοποτηρητής ανέλαβε ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]